รู้รอบรั้วสถาปัตยกรรม มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์

หอพักนักศึกษา

                อาคารหอพักนักศึกษาถูกออกแบบเป็นโครงข่ายรูปตัววาย เพื่อรองรับการขยายตัวเป็นโครงข่ายต่อไปได้ ตรงกลางเป็นโถงโล่ง มีบันได ไม่มีลิฟต์ แสดงให้เห็นถึงการวางแผนผังที่รองรับการขยายตัวของจำนวนนักศึกษา

คณะวิศวกรรมศาสตร์

                คณะวิศวะฯ ถูกวางตำแหน่งไว้ให้อยู่ที่สูงที่สุดในมหาลัยฯ เนื่องจากต้องมีห้องช็อปเพื่อทำการทดลองจำนวนมาก รวมทั้งอุปกรณ์มีราคาสูง พื้นที่จึงถูกออกแบบให้เป็นลานกว้าง โดยเสาคอนกรีต มี truss รับนำ้หนักเหมือนต้นไม้ ทำให้สามารถกั้นห้องได้อิสระ เมื่อมองจากมุมสูงจะเห็นเป็นช่องกริดที่เป็นโดมเล็กๆ ที่ถือว่าเป็นงานก่อสร้างที่ยากในเวลานั้น หากลองมองดีๆ บางโดมสามารถเห็นรอยเสื่อที่ใช้หล่อปูนได้ ทั้งหลังคามีช่องรางนำ้เป็นกริด สามารถระบายนำ้ได้ทั้งสองทาง มีคอร์ทตรงกลางให้แสงลง

คณะวิทยาศาสตร์

                คณะวิทย์ฯ วางตัวตึกให้ช่วงกว้างหันสู่ทิศตะวันตก-ทิศตะวันออก เพื่อมีช่องรับลมทางทิศใต้ รวมทั้งมีทางเดินที่มีหลังคาปกคลุมเพื่อเชื่อมตัวตึก เนื่องจากคณะวิทย์ฯ ต้องมีการทดลองเป็นจำนวนมาก 

               ตึกฟักทอง มีนำ้ล้อมรอบหน้าตึกช่วยให้รู้สึกเย็นและเป็นจุดรับนำ้อีกจุดหนึ่ง โดยห้องเรียนถูกแบ่งตามกลีบฟักทองเป็นห้องเล็กและห้องใหญ่ ที่นั่งถูกยกให้ลาดลงจากขอบนอกไปสู่แกนกลางของฟักทองที่มีอาจารย์อยู่ เพื่อเสียงอาจารย์สามารถไปถึงผู้ฟังได้ทุกคน ทางเข้า-ออกอยู่ตรงระหว่างกลีบฟักทอง มีพื้นหินสีแดงซึ่งเป็นหินที่มาจากสงขลา

คณะแพทยศาสตร์ 

                โรงพยาบาลถูกออกแบบให้เป็นลานโล่งเช่นเดียวกับคณะวิศวะฯ โดยมีเสาคอนกรีตที่มีรูปร่างเหมือนต้นไม้ เพื่อรับแรงและใช้งานพื้นที่ได้มากขึ้น มีคอร์ทรับแสงแทรกอยู่ระหว่างตึก มีช่องระบายอากาศดีจากการวางทิศทางรับลม โดยระหว่างตึกจะมีทางเดินที่มีหลังคาปกคลุมเพื่อขนย้ายผู้ป่วยหรืออุปกรณ์ทางการแพทย์ เมื่อย้อนกลับไปในช่วงปี พ.ศ. 2509 และย้อนมองการออกแบบที่ให้ความสำคัญกับการใช้งาน สภาพภูมิอากาศ ทิศทางลม ภายใต้ข้อจำกัดเรื่องงบประมาณ ช่างที่มีความชำนาญและวิธีการก่อสร้าง ทำให้มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ถือเป็นหนึ่งในมหาวิทยาลัยท้องถิ่นที่มีสถาปัตยกรรมโดดเด่นและรักษาไว้ซึ่งการออกแบบที่มีคุณค่าในการศึกษา