กระแสการเติบโตของรถยนต์ไฟฟ้าทั่วโลกเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว เนื่องจากหลายประเทศทั่วโลกต่างเล็งเห็นความสำคัญของการหันมาดูแลสิ่งแวดล้อม เห็นได้จากการออกนโยบายด้านสิ่งแวดล้อมในแต่ละประเทศ ไม่ว่าจะเป็นการประกาศว่าจะนำประเทศเข้าสู่ยุค Net Zero หรือ การปล่อยก๊าซเรือนกระจกสุทธิเป็นศูนย์ ไปจนถึงมาตรการส่งเสริมเศรษฐกิจหมุนเวียน ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นหลังจากโลกเดือดเต็มพิกัด สภาพภูมิอากาศแปรปรวน เกิดภัยพิบัติทางธรรมชาติให้เห็นไม่เว้นวัน เมื่อเป็นเช่นนั้นจึงส่งผลกระทบต่อพฤติกรรมผู้บริโภค และอุตสาหกรรมยานยนต์ในอาเซียนอย่างเลี่ยงไม่ได้

            ประเทศไทยมีแผนการขยายฐานการผลิตยานยนต์ไฟฟ้า (EV) อย่างชัดเจน เห็นได้จากแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 13 โดยมีเป้าหมายที่จะเป็นศูนย์กลางการผลิตรถยนต์ไฟฟ้า (Automotive Hub of Asia) ในภูมิภาคอาเซียนและทั่วโลก 

            เนื่องจากประเทศไทยมีข้อได้เปรียบด้านภูมิรัฐศาสตร์ ตั้งอยู่ในจุดศูนย์กลางของประเทศที่ใช้รถพวงมาลัยขวา รัฐบาลจึงมีเป้าหมายที่จะเพิ่มกำลังการผลิตรถยนต์ไฟฟ้าและยานยนต์ที่ไม่มีการปล่อยก๊าซเรือนกระจก (Zero Emission Vehicle: ZEV) ให้ได้ 30% ของการผลิตยานยนต์ทั้งหมดภายในปี 2030 ผ่านโครงการ 30@30 รวมถึงการอุดหนุน (Subsidy) มีสิทธิประโยชน์ทางภาษีสำหรับผู้ผลิตและผู้บริโภค เช่น การอุดหนุนเงินให้กับรถยนต์ไฟฟ้าที่นำเข้าและผลิตในประเทศ และการลดภาษีสรรพสามิต

            นอกจากนี้ ยังมีการสนับสนุนการขยายสถานีชาร์จรถยนต์ไฟฟ้า ซึ่งมีจำนวนเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ในปี 2023 โดยปัจจุบันมีมากกว่า 2,600 สถานีทั่วประเทศ แม้จำนวนจะยังไม่เพียงพอเมื่อเปรียบเทียบกับความต้องการที่เติบโตอย่างรวดเร็ว ประเทศไทยกำลังปรับปรุงห่วงโซ่อุปทานจากการผลิตแบบเส้นตรงไปสู่รูปแบบเครือข่ายวงกลม ที่ช่วยให้การผลิตมีความยืดหยุ่นและรวดเร็ว โดยการใช้งานหุ่นยนต์และระบบอัตโนมัติในกระบวนการผลิต